หลายประเทศกำลังประสบปัญหาหนี้สาธารณะสูงและอัตราดอกเบี้ยต่ำ นี่เป็นกรณีที่เกิดขึ้นแล้วในประเทศเศรษฐกิจที่พัฒนาแล้วแม้กระทั่งก่อนที่จะเกิดโรคระบาด แต่ก็กลายเป็นเรื่องที่ร้ายแรงกว่าผลที่ตามมา จำนวนที่เพิ่มขึ้นของตลาดเกิดใหม่และประเทศกำลังพัฒนากำลังเพลิดเพลินกับช่วงเวลาที่อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงติดลบ – อัตราดอกเบี้ยลบด้วยอัตราเงินเฟ้อ – จากหนี้ภาครัฐ ไอเอ็มเอฟเรียกร้องให้ประเทศต่าง ๆใช้จ่ายมากที่สุดเท่าที่จะมากได้เพื่อป้องกันผู้เปราะบางและจำกัดความเสียหาย
ระยะยาวต่อ เศรษฐกิจ โดยเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการใช้จ่ายให้ตรงเป้าหมาย
สิ่งนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในตลาดเกิดใหม่และประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งเผชิญกับข้อจำกัดที่เข้มงวดมากขึ้นและความเสี่ยงทางการเงินที่เกี่ยวข้องแต่จะทำอย่างไรกับหนี้สาธารณะที่อยู่ในระดับสูงหลังจากวิกฤตครั้งนี้? ใน บทความก่อนหน้านี้เราแสดงให้เห็นว่าหากพื้นที่ทางการคลังยังเหลือเฟือ
ประเทศต่างๆ ไม่ควรใช้งบประมาณเกินดุลมากขึ้นเพื่อลดหนี้แต่ควรปล่อยให้การเติบโตเพื่อลดอัตราส่วนหนี้สินต่อ GDP ลง เมื่อเร็ว ๆ นี้ IMF ได้เน้นย้ำถึงความจำเป็นในการทบทวนจุดยึดทางการคลัง – กฎและกรอบการทำงาน – เพื่อคำนึงถึงอัตราดอกเบี้ยที่ต่ำในอดีต บางคนแนะนำว่าต้นทุนการกู้ยืม—แม้ว่าจะเพิ่มขึ้น—จะค่อยเป็นค่อยไป ปล่อยให้มีเวลาต่อสู้กับผลกระทบใดๆ
ประเด็นสองประเด็นดูเหมือนเด่นชัด ประการแรก การกู้ยืมจะยังคงถูกสำหรับ ขอบฟ้า ทั้งหมด
ที่ เกี่ยวข้องกับการวางแผนการคลังหรือไม่ เนื่องจากเส้นขอบฟ้านั้นดูเหมือนจะเป็นอนาคตที่ไม่แน่นอน คำตอบของเราในที่นี้คือ “ไม่” ในขณะที่บางคนแย้งว่าอัตราดอกเบี้ยที่ปรับการเติบโตเป็นลบอย่างถาวรอาจเป็นพื้นฐานที่สมเหตุสมผล
เราจะเน้นย้ำถึงความเสี่ยงเกี่ยวกับอนาคตที่ไม่เอื้ออำนวยเช่นนั้น ประวัติศาสตร์ทำให้ต้นทุนการกู้ยืมเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันหลายครั้งเมื่อความคาดหวังของตลาดเปลี่ยนไป ความเสี่ยงนี้เกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับตลาดเกิดใหม่และประเทศกำลังพัฒนาซึ่งมีอัตราส่วนหนี้สินสูงอยู่แล้ว เมื่อถึงจุดหนึ่ง หนี้อาจต้องถูกทบต้นในอัตราที่สูงขึ้น ขีด จำกัดกู้ได้เท่าไหร่ก็ไม่หาย และความ
จำเป็นที่จะต้องอยู่ให้ห่างจากพวกเขาก็ยิ่งชัดเจนขึ้นในโลกที่อัตราดอกเบี้ยและการเติบโตไม่แน่นอน
ประการที่สอง จะเพียงพอหรือไม่ที่จะตอบสนองต่ออัตราดอกเบี้ยที่สูงขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป ? คำตอบของเราอีกครั้งคือ “ไม่” ทฤษฎีและประวัติศาสตร์แนะนำว่า เมื่อนักลงทุนเริ่มกังวลว่าพื้นที่ทางการคลังอาจหมดลงพวกเขาจะลงโทษประเทศต่าง ๆอย่างรวดเร็ว การปรับเปลี่ยนที่ขับเคลื่อนโดยตลาดไม่จำเป็นต้องเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป และตลาดไม่ได้เพิ่มต้นทุนการกู้ยืมเมื่อการเติบโตที่ดีกลับคืนสู่สภาพเดิมเท่านั้น อันที่จริง สิ่งที่ตรงกันข้ามดูเหมือนจะเป็นไปได้
มีความคาดหวังของตลาดที่ฝังลึกเกี่ยวกับความแตกต่างของดอกเบี้ยและการเติบโตที่เป็นลบ (โดยที่อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงต่ำกว่าอัตราการเติบโต) สำหรับประเทศที่พัฒนาแล้วส่วนใหญ่ แม้ว่าอัตราระยะยาวในสหรัฐอเมริกาจะเพิ่มขึ้นในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา แต่ก็ยังคงอยู่ในระดับต่ำแม้ว่าจะผ่านมาตรฐานหลังปี 2551 แผนภูมิด้านล่างเปรียบเทียบการคาดการณ์ฉันทามติสำหรับการเติบโตของเศรษฐกิจ G7 กับอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง
credit : yukveesyatasinir.com
alriksyweather.net
massiliasantesystem.com
tolkienguild.org
csglobaloffensivetalk.com
bittybills.com
type1tidbits.com
monirotuiset.net
thisiseve.net
atlanticpaddlesymposium.com
